برای دخترم روشا

مونس من روشا جان! مامانی نمیدونم وقتی بزرگ شدی و این پست رو میخونی ازم ناراحت میشی یا خوشحال ولی دوست دارم برات بگم از داغ دلم بگم از این روزای سخت و از این روزگار سنگدل!  نمیدونم خوابم یا بیدار نمیتونم باور کنم که برادر نازنینم را دیگه هیچ وقت نمیبینم  نمیخوام باور کنم برادرم بعد از اتمام خدمت سربازی برای گرفتن کارت خدمتش توی مسیر اصفهان-شیراز تصادف میکنه و هرگز نمیتونه کارت پایان خدمتش رو ببینه  نمیخوام باور کنم برادرم چند روز توی سردخونه بوده و ما نمیدونستیم چه بلایی سرمون اومده ! نمیخوام باور کنم دیگه خندهای قشنگشو !شوخی کردناشو! نگاهای مظلومانه اش !حتی حرص دادناشو !شیطونیاشو! نمیبینم!!!!!!! دلم برای بو...